ความคิดเห็น: จุดยืนของ Navalny แสดงให้เห็นว่าปูตินผู้แสวงหาเสรีภาพรุ่นใหม่ไม่ได้เตรียมที่จะหนีอีกต่อไป

เช่นเดียวกับ Navalny ฉันก็กลับบ้านที่ซิมบับเวในเดือนกุมภาพันธ์ 2017 หลังจากถูกเนรเทศในสหรัฐอเมริกาหกเดือน

การเคลื่อนไหวของพลเมือง #ThisFlag ได้ปิดประเทศทั้งประเทศโดยเชิญชวนให้คนธรรมดาที่หวาดกลัวอย่างชอบธรรมมาประท้วงบนท้องถนนแทนที่จะอยู่ที่บ้านและคว่ำบาตรงานและโรงเรียนเพียงวันเดียว

Mugabe ถูกสั่นคลอนจากความสำเร็จของแคมเปญ การตอบสนองของเขา – ตามล่าและปิดปากเรา ต่อมาฉันถูกจับและถูกตั้งข้อหาพยายามล้มล้างรัฐบาล

ฉันกลัวความปลอดภัยของครอบครัวดังนั้นไม่นานหลังจากที่ฉันได้รับการปล่อยตัวจากคุกฉันก็หนีไปพร้อมกับพวกเขา

เช่นเดียวกับ Navalny ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจกลับบ้านและหลายคนไม่เข้าใจว่าทำไม

การหลบหนีของฉันไปสู่ความปลอดภัยจาก Mugabe หลังจากสิ่งที่เราประสบความสำเร็จไม่ใช่ชัยชนะที่ฉันจินตนาการไว้

แม้ว่าจะจำเป็นในขณะนั้น แต่การหลบหนีของเราก็ส่งมอบบางสิ่งที่พวกเผด็จการกระหาย พวกเขาต้องการที่จะหวาดกลัวและไม่มีสิ่งใดที่มากกว่าการวิ่งหนีจากพวกเขา

เมื่อข่าวการวางยาพิษของ Navalny และการอพยพออกจากรัสเซียได้รับการสนับสนุนและเอาใจใส่ต่อการรณรงค์ของเขาในการเปิดเผยการปกครองที่ไม่เหมาะสมของปูติน อย่างไรก็ตามโดยไม่ได้ตั้งใจมันยังปลูกฝังความกลัวของปูตินให้กับผู้ที่ต่อต้านเขาอีกด้วย

เมื่อฉันซ่อนตัวจากมูกาเบฉันก็ตกลงกับความเป็นจริงที่ว่าฉันกลายเป็นมากกว่าพลเมืองทั่วไป ตอนนี้ฉันเป็นตัวแทนของแนวคิดในการพูดความจริงอย่างกล้าหาญต่ออำนาจ Navalny ก็เข้าใจเรื่องนี้เช่นกัน

เขาคิดว่าการดำรงตนอยู่เหนือภารกิจท้าทายความอยุติธรรมของประธานาธิบดีวลาดิเมียร์ปูตินของรัสเซียไม่ใช่ทางเลือกอีกต่อไป

ถูกจับที่สนามบินในกรุงฮาราเรฉันไม่รู้ว่าค่าใช้จ่ายในการตัดสินใจครั้งนั้นจะเป็นอย่างไรกับฉันและโดยเฉพาะครอบครัวของฉัน

ความจริงฉันยังคงสงสัยว่าฉันทำผิดพลาดโดยการย้อนกลับไป อย่างไรก็ตามในตอนนั้นฉันมั่นใจมากขึ้นว่าการไม่กลับมาจะเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่กว่า

การต่อสู้ภายในของผู้ที่ดำเนินการเดินทางประเภทนี้เปิดเผยมากกว่าการตัดสินใจเชิงตรรกะที่บุคคลตกอยู่ในอันตรายต้องดำเนินการ

เช่นเดียวกับเผด็จการรักที่จะหวาดกลัวนักประชาธิปไตยและนักเคลื่อนไหวเพื่อเสรีภาพก็เกลียดที่จะให้ความสะดวกสบายแก่เผด็จการในการเชื่อว่าพวกเขากลัว

ความคิดที่มูกาเบะและพรรคพวกของเขาได้รับความสุขจากการโฆษณาชวนเชื่อว่าฉันกลัวพวกเขามากแค่ไหน เหตุผลที่ฉันท้าทายพวกเขาตั้งแต่แรกก็เพราะฉันหมดความรู้สึกกลัวมุกาเบะไปแล้ว

การไม่กลับบ้านของ Navalny อาจรู้สึกเหมือนได้รับชัยชนะของปูตินและในกระบวนการทำให้การเคลื่อนไหวของเขาลดลง ความสำคัญของจุดยืนของนาวาลนีคือการที่เขาแบกรับความหวังในอิสรภาพของผู้คนนับล้านที่ถูกกดขี่โดยเผด็จการของปูติน

ในขณะที่คน ๆ เดียวไม่สามารถต่อสู้ในการต่อสู้และชนะได้ แต่ลักษณะของการมอบหมายให้พูดความจริงสู่อำนาจนั้นต้องการให้การเผชิญกับการเคลื่อนไหวดังกล่าวยังคงสร้างแรงบันดาลใจให้กับผู้ที่อยู่ในสนามเพลาะและผู้ที่ยังคงอยู่ข้างเคียงโดยการแสดงความกล้าหาญผ่านการแสดงตน เพื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายในสมรภูมิ

ความคาดหวังของสาธารณชนที่มีน้ำหนักมากขึ้นไม่ว่าจะมีค่าใช้จ่ายใดก็ตามเป็นสิ่งที่ยากและขัดแย้งกันอย่างมากที่จะแบกรับไม่ว่าใครจะกล้าหาญเพียงใดก็ตาม

อีกด้านหนึ่งของการหลบหนี Mugabe ในปี 2559 คือความผิดหวังอย่างสุดซึ้งของผู้ที่สนับสนุนฉันทั้งแบบเปิดเผยและแบบส่วนตัว

ถูกหรือผิดพวกเขารู้สึกว่าฉันทำให้พวกเขาผิดหวังและฟันเฟืองก็น่ากลัวอย่างน้อยก็ต้องพูด บนโซเชียลมีเดียฉันถูกเรียกว่า ‘ขายหมด’ ซึ่ง ‘แผน’ ตลอดมาคือได้รับความเห็นอกเห็นใจจากชาติตะวันตก ฉันถูกเรียกอีกอย่างว่าคนขี้ขลาดเพราะละทิ้งจุดยืนที่กล้าหาญ

เป็นที่ยอมรับว่าการกลับบ้านของฉันเป็นส่วนหนึ่งเกี่ยวกับการพิสูจน์ความคิดที่ว่าฉันเป็นคนขี้ขลาด ฉันไม่จำเป็นต้องพิสูจน์มัน แต่ความกดดันนั้นทรมาน

อย่างไรก็ตามเหตุผลที่สำคัญกว่าที่ฉันกลับมาคือการส่งข้อความไปยังทั้งเผด็จการมูกาเบะและประชาชนในประเทศของเราพร้อมกันว่าผู้แสวงหาเสรีภาพรุ่นใหม่ไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะหนีจากระบอบการปกครองอีกต่อไป

การกลับมาของ Navalny เป็นมากกว่าการพิสูจน์ความกล้าหาญของเขา มันเกี่ยวกับความเชื่อที่แท้จริงที่ว่าระบอบการปกครองของปูตินจะต้องถูกท้าทายและรื้อถอนตามระบอบประชาธิปไตย มันเกี่ยวกับความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ในการรักษาความคิดที่มีชีวิตซึ่งจุดประกายความหวังและสร้างเส้นทางสู่อิสรภาพ

มีไม่กี่คนในโลกที่เลือกประเภทของงานที่ Navalny มุ่งมั่นในชีวิตของเขา

สำหรับพวกเราที่รับมันมามีช่วงเวลาหนึ่งที่คุณตระหนักว่าโชคชะตาเลือกให้คุณเป็นผู้ถือคบเพลิงรุ่นหนึ่งเพื่ออิสรภาพของผู้คน

ความสำนึกเพียงอย่างเดียวกลายเป็นสิ่งที่อดีตประธานาธิบดีเนลสันแมนเดลาของแอฟริกาใต้กำหนดไว้ในสุนทรพจน์อันเป็นสัญลักษณ์ของเขาในการพิจารณาคดีกบฏเมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2507 ว่าเป็น “อุดมคติที่ฉันพร้อมจะตาย”